چرا بعضی از نوزادان آرام و یک سری دیگر از بدو تولد ناآرام هستند؟

بچه‌‌های تازه تولد یافته را به دو دسته بچه‌های خوب و بچه‌های بد تقسیم می‌کنند. این ترجمه‌ای است که از معادل فارسی
« Good child» و «bad chi‌ld » به دست می‌آوریم؛ هرچند معادل فارسی آن چندان خوشایند نیست. منظور از بچه های بد، آن‌ دسته از کودکانی است که از شروع تولد بسیار گریه می‌کنند و همچنین بسیار ناسازگار هستند. اصطلاح بچه‌‌های خوب هم به کودکانی تعلق می‌گیرد که از همان ابتدا بسیار آرام هستند. این ‌موضوع را می‌توان از زبان بسیاری از والدین شنید که چنین تجربیاتی را پشت سرگذاشته‌اند. اینکه یک سری بچه ها آرام هستند و یک عده دیگر ناآرام به همین موضوع بر می‌گردد.
اما نمی توانیم به قطعیت بگوییم که این ‌مساله به ژن مربوط است یا خیر زیرا از دوره جنینی تاثیر محیط بر روی جنین شروع می‌‌شود. وقتی مادر در معرض استرس و فشار قرار بگیرد، باعث ترشح هورمون کورتیزول شده و تاثیر این هورمون بر روی جنین هم وارد می‌شود؛ در نتیجه کودک آمادگی بیشتری دارد که دچار اضطراب شود.

• منظور شما این است که مادران مطلقا باید از هرگونه استرس دور باشند؟

باید این‌ نکته را در نظر داشت که ما هرگز نمی‌توانیم یک زندگی بدون اضطراب داشته باشیم. استرس‌های بیرونی همیشه وجود دارند و در بیشتر موارد نمی‌توان مانع به‌‌‌وجود آمدن آنها شد. شاید نتوان مانع بروز استرس شویم اما می‌توان آن را با روش‌های متعددی مهار و کنترل کنیم. هر چقدر زنان روش‌های مدیریتی برای مهار استرس را بیاموزند، تاثیرات منفی اضطراب و فشار مادر بر روی جنین بسیار کمتر خواهد ‌شد.
اما استرس همیشه هم بد نیست. برای مثال یک اتفاق خوب مانند قبولی در رشته دانشگاهی، ازدواج نزدیکان و یا هر چیزی که در شخص ایجاد هیجان کند باز هم نوعی فشار و استرس تلقی می‌شود. بنابراین ما باید یاد بگیریم که هر نوع هیجان و استرس را در طول دوران بارداری کنترل کنیم.

• مهمترین فاکتوری که می‌تواند آرامش مادر را با وجود استرس کم کند چیست؟

مهم‌ترین نکته در کاهش استرس و فشار مادر داشتن یک رابطه زناشویی خوب است که در آن تمامی مشکلات به‌‌خوبی مدیریت می‌شود. هرچقدر زن و شوهر توانایی بیشتری در فیلتر کردن مشکلات داشته باشند و اجازه ورود آن را به درون ندهند، مشکلات ناشی از فشار و استرس کمتر خواهد شد.
اما همه انسان‌‌‌ها به‌صورت نرمال تحت تاثیر این فشارها قرار می‌گیرند و در واقعیت نمی‌توان یک محیط ایزوله‌ای را برای مادر فراهم کرد که هیچ‌گونه آسیب و فشاری به او وارد نشود. منظور ما از اضطراب نوعی است که از حد معمول آن خارج می شود و فرد را دائما دچار تنش و هیجان کند.