چگونه خطر سرطان پروستات را کاهش دهیم؟

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، سرطان پروستات را سومین سرطان با بیشترین آمار فوتی شناخت

تقریبا ۳۵ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پروستات فوت می‌کنند. سرطان ریه و سرطان سینه به ترتیب اولین و دومین رتبه در بیشترین آمار فوتی را در این مرکز دارند. در واقع این تیم تحقیقاتی در دانشگاه آکسفورد، درباره‌ی بیماری پروستات مطالعات وسیعی را انجام دادند و متوجه شدند که برخی از بیماری‌ها پیش‌زمینه‌ی وجود برخی بیماری‌های دیگر هستند. این تیم پژوهشی دریافتند، حدود ۲۵ درصد از افرادی که چربی در ناحیه‌ی شکم خود دارند به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. این یافته به معنای رابطه‌ی مستقیم بین اضافه وزن داشتن و افزایش احتمال سرطان پروستات است.

در ادامه‌ی تحقیقات، آنها متوجه شدند که نه تنها اضافه وزن داشتن بلکه کبد چرب داشتن نیز احتمال وجود و بروز این بیماری را افزایش می‌دهد. همانطور که می‌دانید کبد چرب به چاق یا لاغر بودن فرد بستگی ندارد و بر اساس سبک زندگی نادرست ممکن است هر کسی را درگیر کند. برخی از راه‌های مقابله با کبد چرب به شرح زیر هستند:

۱. ورزش کردن

۲. تغذیه‌ی سالم (سبزیجات بیشتر)

۳. عدم استعمال دخانیات

۴. عدم سوءمصرف الکل

۵. خواب مناسب

۶. آرامش ذهنی

سرطان پروستات چیست ؟

سرطان پروستات سرطانی است که در پروستات اتفاق می افتد.

پروستات یک غده کوچک گردو شکل بوده و در مردان مایع منی تولید می کند. این غده که تغذیه و انتقال اسپرم را به عهده دارد.

سرطان پروستات یکی از شایع ترین انواع سرطان در مردان است.

معمولا سرطان پروستات به آرامی رشد می کند و در ابتدا تنها محدود به خود غده پروستات است، که در این حالت آسیب جدی ایجاد نمی کند.

با این حال، در حالی که برخی از انواع سرطان پروستات به آرامی رشد می کنند و ممکن است نیاز به حداقل درمان یا حتی هیچ درمانی نداشته باشند، انواع دیگر تهاجمی هستند و می توانند به سرعت گسترش پیدا کنند.

بنابه گفته یکی از مراقبت های سرطان پروستات:

“سرطان پروستاتی که زود هنگام تشخیص داده شود (زمانی که سرطان هنوز به خود غده پروستات محدود می شود) دارای احتمال بیشتری برای درمان موفقیت آمیز است.”

علائم سرطان پروستات

سرطان پروستات در مراحل اولیه ممکن است هیچ علامت و نشانه ای از خود بروز ندهد.

نشانه ها و علائمی که سرطان پروستات در مراحل پیشرفته تر ممکن است نشان دهد :

• اشکال در دفع ادرار
• کاهش نیروی مایع در جریان ادرار
• خون در مایع منی
• احساس ناراحتی در ناحیه لگن
• درد استخوان
• اختلال نعوظ

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم ؟

در صورتی که علائم یا نشانه هایی را که باعث نگرانی شما می شود دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

بحث در مورد خطرات و مزایای غربالگری سرطان پروستات ادامه دارد و توصیه های سازمان های پزشکی در این باره متفاوت هستند.

درباره غربالگری سرطان پروستات با پزشک خود مشورت کنید. با مشورت یکدیگر، شما می توانید تصمیم بگیرید که چه چیزی برای شما مناسب است.

علت سرطان پروستات

عاملی بروز سرطان پروستات به طور دقیق مشخص نمی باشد.

پزشکان می دانند که سرطان پروستات زمانی شروع می شود که برخی از سلول های پروستات غیر طبیعی می شوند.

جهش در DNA سلول های غیر طبیعی سبب رشد سلول ها و تقسیم سلولی سریعتر نسبت به سلول های طبیعی می شود.

سلول های غیر طبیعی همچنان زنده می مانند، در حالی که سایر سلول ها از بین می روند.

تجمع سلول های غیرطبیعی، باعث شکل گیری یک تومور شده که می تواند رشد کرده تا به بافت های اطراف تهاجم کند.

بعضی از این سلول های غیر طبیعی و سرطانی نیز می توانند متلاشی شده و به سایر قسمت های بدن گسترش یابند.

خطرات سرطان پروستات

عواملی که ریسک ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می دهند عبارتند از:

سن:

با افزایش سن ریسک ابتلا به سرطان پروستات نیز افزایش می یابد.

نژاد:

به دلایلی که هنوز مشخص نیست، مردان سیاهپوست نسبت به سایر نژادها ریسک بالاتری در ابتلا به سرطان پروستات دارند.

همچنین در مردان سیاهپوست، سرطان بیشتر به صورت بدخیم و پیشرفته است.

سابقه خانوادگی:

اگر مردی در خانواده ای سرطان پروستات داشته است، احتمال ابتلا در سایر افراد آن خانواده نیز افزایش می یابد.

همچنین اگر در سابقه خانواده ای ژن ابتلا به سرطان سینه (BRCA1 یا BRCA2) وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به سرطان پروستات بالاتر خواهد رفت.

چاقی:

مردان مبتلا به سرطان پروستات که دارای اضافه وزن می باشند، احتمال ابتلا به نوع پیشرفته سرطان پروستات را داشته و درمان آن بسیار دشوار می باشد.

عوارض سرطان پروستات

عوارض سرطان پروستات و درمان آن عبارتند از:

گسترش سرطان بین سایر ارگان های بدن:

سرطان پروستات می تواند اعضای نزدیک به خود، مانند مثانه را نیز درگیر کند، یا ممکن است وارد جریان خون یا سیستم لنفاوی شده و به استخوان یا سایر اعضای بدن برسد.

در صورت درگیر شدن سرطان پروستاتی به استخوان، ممکن است باعث درد شدید و شکستگی در ناحیه استخوان شود.

در صورت گسترش سرطان پروستات به نواحی دیگر بدن، احتمال پاسخگویی سرطان به دارو و کنترل آن وجود دارد، اما درمان آن به ندرت امکان پذیر است.

بی اختیاری ادرار:

سرطان پروستات و درمان آن هر دو باعث بی اختیاری ادرار می شوند.

درمان بی اختیاری بستگی به نوع و شدت بیماری داشته و احتمالا به مرور زمان بهبود خواهد یافت.

درمان این مشکل ممکن است به صورت دارو، کاتتر و یا جراحی باشد.

اختلالات نعوظ:

اختلالات نعوظ میتواند ناشی از سرطان پروستات و یا عوارض درمان آن شامل جراحی، پرتو درمانی یا هورمون تراپی باشد.

داروها، دستگاه های خلاء که به نعوظ کمک می کند و جراحی برای درمان اختلال نعوظ در دسترس می باشند.

پیشگیری از سرطان پروستات

ریسک ابتلا به سرطان پروستات را می توان با انجام کارهای زیر کاهش داد:

انتخاب یک رژیم غذایی سالم سرشار از میوه و سبزیجات.

از خوردن غذاهای پرچرب پرهیز و بجای آن میوه، سبزیجات و حبوبات متنوع مصرف کنید.

میوه ها و سبزیجات حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد مغذی بوده که می تواند به سلامت شما کمک کند.

این که آیا شما می توانید از طریق رژیم غذایی، از ابتلا به سرطان پروستات جلوگیری کنید، هنوز به طور قطعی ثابت نشده است.

اما داشتن یک رژیم غذایی سالم با انواع میوه ها و سبزیجات می تواند سلامت کلی شما را بهبود بخشد.

غذاهای سالم را به مکمل های غذایی ترجیح دهید.

هیچ مطالعه ای اثر کاهشی مکمل ها در ابتلا به سرطان پروستات را اثبات نکرده است.

در حالی که، با انتخاب غذاهای غنی از ویتامین و مواد معدنی را می توانید سطح ویتامین های سالم را در بدن خود حفظ کنید.

در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید.

ورزش، سلامت کلی شما را بهبود بخشیده، به شما برای حفظ وزن خود کمک کرده و خلق و خوی شما را بهتر می کند.

برخی شواهد نشان می دهد، مردانی که ورزش نمی کنند، رنج PSA (پادتن ویژه پروستات) بالاتری دارند، در حالی که مردانی که ورزش می کنند، خطر ابتلا به سرطان پروستات کمتری دارند.

سعی کنید بیشتر روزهای هفته را ورزش کنید.

اگر به تازگی ورزش می کنید، به آرامی شروع کنید و تمرینتان را افزایش داده تا بتوانید در روز بیشتر ورزش کنید.

داشتن یک وزن سالم

اگر وزن فعلی شما مناسب است، با ورزش در بیشتر ایام هفته، آن را ثابت نگه دارید.

اگر نیاز به کاهش وزن دارید، بیشتر ورزش کرده و میزان کالری مصرفی روزانه خود را کاهش دهید.

برای ایجاد یک برنامه برای کاهش وزن سالم، می توانید از پزشک خود کمک بخواهید.

در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات با پزشک خود صحبت کنید

مردانی که ریسک ابتلا به سرطان پروستات بالاتری دارند، ممکن است داروها یا درمان های دیگر را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان در نظر بگیرند.

برخی مطالعات نشان می دهد که مصرف مهارکننده های ۵-آلفا ردوکتاز، از جمله فیناستراید (پروپتیا، پیشکار) و دوتاسترید (Avodart)، احتمال خطر گسترش سرطان پروستات را کاهش می دهد.

این داروها عموما برای کنترل بزرگ شدن غده پروستات و ریزش مو در مردان استفاده می شود.

با این حال، برخی از شواهد نشان می دهد که خطر ابتلا به فرم جدی تری از سرطان پروستات (سرطان پروستات با درجه بالا) در مردانی که این داروها را مصرف می کنند، بیشتر است.

اگر نسبت به ریسک ابتلا به سرطان پروستات در خود نگران هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

غربالگری سرطان پروستات

آزمایش مردان سالم ولی بدون علامت برای غربالگری سرطان پروستات، بحث برانگیز است.

سازمان های پزشکی با وجود مزایای غربالگری، با آن موافق نیستند.

برخی از سازمان های پزشکی توصیه می کنند که غربالگری، تنها برای مردان در سنین بالای ۵۰ سالگی و همچنین برای مردانی که در معرض خطر سرطان پروستات قرار دارند، درسنین پایین تر صورت گیرد.

شما می توانید درباره شرایط خودتان و مزایا و معایب غربالگری با یک پزشک مشورت کنید.

با کمک پزشک، می توانید تصمیم بگیرید که آیا غربالگری سرطان پروستات برای شما مناسب است یا خیر.

آزمایشات غربالگری پروستات عبارتند از:

آزمایش دستی مقعد (DRE):

در طی یک DRE، پزشک یک انگشت خود را با دستکش آغشته به لوبریکانت وارد مقعد کرده تا پروستات را که مجاور مقعد است، بررسی کند.

اگر پزشک هر گونه اشکال در بافت، شکل یا اندازه غده مشاهده کند، ممکن است شما نیاز به آزمایشات بیشتری داشته باشید.

آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA):

یک نمونه خون از ورید بازویی گرفته و برای تست PSA آن را بررسی می کنند.

PSA ماده ای است که به طور طبیعی توسط غده پروستات تولید می شود، وجود مقدار کمی PSA در جریان خون طبیعی است.

با این حال، اگر سطح آن، بالاتر از حد معمول باشد؛ ممکن است نشان دهنده عفونت، التهاب، بزرگ شدن و یا سرطان پروستات باشد.

آزمایش PSA همراه با DRE به تشخیص زودهنگام سرطان پروستات کمک می کند.

از این رو، بحث در مورد غربالگری سرطان پروستات همچنان ادامه دارد.

تشخیص سرطان پروستات

اگر مشکل غیرطبیعی در آزمایش DRE یا PSA وجود داشته باشد، پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تعیین دقیق وضعیت شما توصیه کند، مانند:

سونوگرافی:

ممکن است پزشک شما از سونوگرافی مقعدی برای بررسی بهتر پروستات استفاده کند.

این روش نسبت به سایر آزمایشات تشخیصی خطر کمتری را به همراه دارد.

در این روش، پروب کوچکی به شکل و اندازه یک سیگار، به مقعد وارد می شود.

پروب از امواج صوتی برای ایجاد تصویر غده پروستات استفاده می کند.

نمونه برداری از بافت پروستات:

اگر در آزمایش اولیه، سرطان پروستات تشخیص داده شود، ممکن است پزشک شما نمونه برداری از سلول های پروستات (بیوپسی پروستات) را توصیه کند.

نمونه برداری از پروستات اغلب با استفاده از یک سوزن نازک انجام می شود.

نمونه های بافتی در آزمایشگاه برای تشخیص قطعی سرطان بررسی می شود.

MRI ترکیبی:

این روش در سراسر جهان در حال توسعه است، MRI ترکیبی برای کمک به روش نمونه برداری از پروستات و تشخیص بهتر استفاده می شود.

در درمانگاه های مدرن، امروزه متخصصین اورولوژیست و رادیولوژیست از تکنولوژی های نمونه برداری و MRI ترکیبی استفاده می کنند تا بهترین تصویر ممکن را برای تشخیص سرطان پروستات به دست آورند.

امروزه از تکنولوژی ترکیبی MRI-TRUS نیز استفاده می کنند که در آن، روش های MRI و سونوگرافی مقعدی (TRUS) ترکیب می شوند، تا تصویر ۳۶۰ درجه ای از پروستات را به صورت دقیق تر ایجاد کنند، که به نوبه خود می تواند دقت نمونه برداری پروستات را افزایش دهد.

تشخیص تهاجمی بودن سرطان پروستات

زمانی که آزمایشات نمونه برداری، سرطان پروستات را تایید کند، گام بعدی تعیین سطح تهاجم درجه سلول های سرطانی است.

بدین منظور دکتر پاتولوژیست در آزمایشگاه با تحلیل و بررسی یک نمونه از سرطان، میزان تفاوت سلول های سرطانی با سلول های سالم را تعیین می کند.

به میزانی که درجه سرطان بالاتر باشد، سرطان تهاجمی تر و گسترش آن، محتمل تر است.

معمول ترین مقیاس مورد استفاده برای ارزیابی درجه سلول های سرطانی پروستات، نمره گلیسون نامیده می شود.

نمره گلیسون ترکیبی از دو عدد است و می تواند از درجه ۲ (سرطان غیر تهاجمی)، تا ۱۰ (سرطان بسیار تهاجمی) باشد.

علاوه براین، آزمایشات ژنتیکی نیز برای ارزیابی بیشتر خطر ابتلا به سرطان پروستات و تشخیص تهاجمی بودن آن مورد استفاده قرار می گیرد.

پزشکان و محققین درمانگاه های جهان درحال توسعه استفاده از نشانگرهای زیستی برای سرطان پروستات هستند.

پزشکان این مراکز در حال تحقیق در زمینه استفاده از نشانگرهای زیستی در خون و بافت پروستات هستند تا بتوانند مردان مبتلا به سرطان پروستات را به طور تخصصی تر و بهتر درمان کنند.

‎این تکنولوژی به تشخیص سرطان های جزئی و پیشرفته پروستات کمک کرده، درجه سرطان پروستات به طور دقیق در مردانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، به همین صورت اندازه گیری می شود.‎تعیین میزان گسترش سرطان پروستات در بدن

بعد از تشخیص سرطان پروستات، پزشک میزان گستردگی (مرحله) سرطان را تعیین می کند.

اگر احتمال گسترش سرطان فراتر از خود غده وجود داشته باشد، پزشک یک یا چند آزمایش عکس برداری زیر را به شما توصیه خواهد کرد.

این آزمایشات عبارتند از:

• اسکن استخوان
• سونوگرافی
• CT اسکن
• MRI
• اسکن تومورگرافی نشر پوزیترونی (PET)

پزشکان، همچنین می توانند با بررسی آنتی ژن سطح غشایی پروستات (PSMA) میزان گستردگی سرطان و احتمال درگیر شدن گره های لنفاوی مجاور آن را، تعیین کنند.

پزشکان برای تشخیص سرطانی که نیاز به مداخله سریع ندارد، نوعی که نیازمند درمان فوری است، از تکنولوژی پیشرفته تصویربرداری مغناطیسی ۷ تسلا (۷T)، استفاده می کنند.

همه افراد، نیازمند انجام تمامی آزمایشات نیستند، پزشک در تعیین مناسب ترین آزمایش به شما کمک خواهد کرد.

پزشک از نتایج این آزمایشات برای تعیین مرحله سرطان استفاده می کند.

گرید سرطان پروستات، با عدد رومی و از I تا IV نشان داده می شوند.

در پایین ترین گرید سرطان محدود به پروستات است و در گرید IV (چهارم)، سرطان به صورت فراتری رشد کرده و ممکن است در سایر نقاط بدن نیز، گسترش یافته باشد.

‎سیستم گریدبندی سرطان همچنان در حال تکامل بوده و به دلیل پیشرفت در تشخیص و درمان سرطان توسط پزشکان، پیچیده تر شده است.

پزشک از مرحله سرطان برای انتخاب درمان مناسب استفاده می کند.

درمان سرطان پروستات

راه های درمان سرطان پروستات به عوامل متعددی بستگی دارد، این عوامل شامل سرعت رشد سرطان، میزان گستردگی آن، سلامت کلی فرد و همچنین مزایا یا عوارض جانبی درمان است.

درمان فوری ممکن است ضروری نباشد!

برای مردان مبتلا به سرطان پروستات خوش خیم، ممکن است درمان فوری ضروری نباشد.

بعضی از مردان ممکن است اصلا نیازی به درمان نداشته باشند، در حالی که، پزشکان به بعضی از بیماران، مراقبت های ویژه را توصیه می کنند.

در مراقبت ویژه، به طور منظم آزمایش خون، مقعد و گاهی نمونه برداری نیز انجام می شود تا میزان پیشرفت سرطان را بررسی کنند.

اگر در آزمایشات، سرطان پیشرفته پروستات تشخیص داده شد، پزشکان برای درمان آن روش هایی مانند جراحی یا پرتودرمانی را توصیه می کنند.

مراقبت ویژه راهی برای مراقبت از سرطان است که علائمی ایجاد نمی کند و انتظار می رود که در این شرایط، سرطان بسیار آهسته رشد کرده و به ناحیه کوچکی از پروستات محدود شود.

مراقبت ویژه همچنین برای افراد مسنی که درمان آنها دشوار بوده یا افرادی که به بیماری های جدی دیگری مبتلا هستند نیز، راه مناسبی است.

مراقبت ویژه خطر رشد و گسترش سرطان، هنگام معاینه عمومی را به همراه داشته و از این رو، ممکن است احتمال درمان سرطان را کاهش دهد.

خارج کردن پروستات به وسیله جراحی

جراحی سرطان پروستات شامل برداشتن قسمت اصلی غده پروستات (پروستاتکتومی)، برخی از بافت های اطراف و چندین گره لنفاوی است.

برداشتن غده پروستات می تواند به روش های مختلفی انجام شود:

استفاده از روبات برای کمک به جراحی:

در حین عمل جراحی، ابزارهای جراحی به روبات متصل شده و از طریق چندین برش کوچک به شکم وارد می شوند.

جراح در کنسول نشسته و با کنترل دستی، روبات را برای حرکت دادن ابزارهای جراحی هدایت می کند.

پروستاتکتومی به کمک روبات به جراح این امکان را می دهد که جا به جایی ابزارها را به صورت دقیق تر نسبت به عمل های جراحی سنتی و بدون خطاهای جزئی انجام دهد.

‎ ایجاد شکاف در شکم:

در این نوع عمل جراحی، غده پروستات از طریق شکافی پایین تر از شکم، خارج می شود.

‎شما می توانید با مشورت پزشک خود، مناسب ترین روش جراحی را با توجه به وضعیت خود انتخاب کنید.

‎ برداشتن غده پروستات احتمال ابتلا به بی اختیاری ادرار و اختلالات نعوظ را افزایش می دهد.

پزشک شما می تواند عوارض جراحی را بر اساس وضعیت بیماری، روش درمان انتخابی، سن، نوع بدن و وضعیت سلامت کلی برای شما توضیح دهد.

پرتو درمانی

پرتودرمانی از انرژی زیاد حاصل از پرتوها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند.

پرتو درمانی در سرطان پروستات به دو صورت می تواند انجام شود که عبارتند از:

اشعه از خارج از بدن وارد می شود (تابش اشعه خارجی):

در حین تابش اشعه خارجی، بیمار روی یک تخت دراز کشیده و یک دستگاه در اطراف بدن حرکت می کند.

این دستگاه، پرتوهای پر انرژی مانند اشعه ایکس یا پروتون ها را به سمت سلول های سرطانی پروستات هدایت می کند.

این روش ۵ روز در هفته و به مدت چند هفته انجام می شود.

ماده رادیواکتیو داخل بدن قرار دارد (براکی تراپی):

در براکی تراپی تعداد زیادی دانه رادیواکتیو به اندازه دانه برنج، در بافت پروستات قرار می گیرد.

دانه های رادیواکتیو طی مدت زمان طولانی با دوز کمی تابش می کنند.

پزشک با استفاده از یک سوزن، که توسط تصاویر سونوگرافی جهت گیری آن تعیین شده است، دانه های رادیواکتیو را در پروستات قرار می دهد.

این دانه ها در نهایت انتشار تابش را متوقف می کنند و نیازی به برداشتن آنها نیست.

عوارض جانبی پرتو درمانی شامل ادرار دردناک، مکرر یا فوری و همچنین عوارض مقعدی مانند مدفوع شل و یا درد هنگام دفع مدفوع است.

اختلال نعوظ نیز ممکن است رخ دهد.

هورمون تراپی

هورمون تراپی فرایندی ست که ساخت هورمون مردانه یعنی تستوسترون را در بدن متوقف می کند.

سلول های سرطانی پروستات برای رشد به حضور تستوسترون نیاز دارند.

با قطع کردن منبع تغذیه تستوسترون، این سلول های سرطانی می میرند یا سرعت رشد آنها کمتر می شود.

روش های هورمون تراپی عبارتند از:

داروهایی که ساخت تستوسترون متوقف می کنند:

داروهایی باعث ترشح هورمون های لوتئال (LH-RH) می شوند و آگونیست هورمون مردانه هستند، مانع دریافت پیام و ساخت تستوسترون توسط بیضه ها می شوند.

داروهایی که به طور معمول در این نوع از هورمون تراپی استفاده می شوند شامل لوپرولایدها (لوپرون،الیگارد)، گوسرلین ها (زولادکس)، تریپتورلین ها (تراستار) و هیسترلین ها (وانتاس) هستند. از کتوکونازول و آبیریترون ها (زایتیگا) نیز ممکن است استفاده شود.

داروهایی که مانع رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی می شوند:

این داروها که به عنوان آنتی آندروژن ها شناخته می شوند از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند.

این داروها شامل بیکالوتاماید ها (کازودکس)، نیلوتامایدها (نیلاندرون) و فلوتاماید هستند.

داروی انزالوتامید در شرایطی که سایر داروها موثر واقع نشدند می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

جراحی برای برداشتن بیضه ها (اورکیکتومی):

برداشتن بیضه ها سطح تستوسترون را در بدن کاهش می دهد.

هورمون تراپی در مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات، برای کوچک شدن سلول های سرطانی و کاهش سرعت رشد تومور انجام می شود.

در مردانی که سرطان پروستات در مراحل ابتدایی است، از هورمون تراپی برای جمع و کوچک شدن سلول های سرطانی قبل از شروع پرتودرمانی استفاده می شود که در این حالت، احتمال موفقیت پرتودرمانی بیشتر است.

عوارض جانبی هورمون تراپی شامل اختلالات نعوظ، گر گرفتگی، کاهش تراکم استخوان، کاهش تحریکات جنسی و کاهش وزن است.

منجمد کردن بافت پروستات

کرایوسرجری یا کرایوابلیشن فرایند منجمد کردن بافت پروستات برای کشتن سلول های سرطانی است.

هنگام منجمد کردن پروستات، سوزن های ریزی با جهت گیری صحیح به کمک تصاویر سونوگرافی، وارد بافت پروستات می شوند.

گاز بسیار سردی در سوزن ها قرار داشته که باعث یخ زدن بافت اطراف می شود.

پس از آن گاز دوم برای گرم کردن دوباره بافت در سوزن ها قرار می گیرد.

طی این چرخه یخ زدن و آب شدن، سلول های سرطانی و بخشی از بافت سالم اطراف آنها می میرند.

در ابتدا روش کرایوسرجری برای درمان سرطان پروستات، عوارض جانبی بسیاری را در بیماران ایجاد می کرد.

با این حال، تکنولوژی های جدید میزان این عوارض را کاهش، سرطان را کنترل و این فرایند را قابل تحمل تر کرده اند.

منجمد کردن پروستات در مردانی که به پرتو درمانی پاسخ خوبی نمی دهند به عنوان راهکار نجات دهنده استفاده می شود.

شیمی درمانی

در این روش از دارو برای کشتن سلول هایی که به سرعت رشد می کنند، استفاده می شود.

سلول های سرطانی نیز از این دسته اند. شیمی درمانی می تواند به صورت تزریق وریدی یا قرص یا با هر دو روش تجویز شود.

شیمی درمانی برای مردانی که سرطان پروستات آنها در نقاط مختلف بدن گسترش یافته، روش درمان مناسب تری است.

همچنین این درمان گزینه مناسبی برای سرطان هایی که به هورمون تراپی پاسخ نمی دهند، می باشد.

درمان بیولوژیکی

درمان بیولوژیکی (ایمونوتراپی) از سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان استفاده می کند.

یکی از انواع ایمونوتراپی به نام sipuleucel-T (پیش مقابله) برای درمان سرطان های پیشرفته و عودکننده، مورد استفاده قرار می گیرد.

در این نوع درمان، تعدادی از سلول های ایمنی بیمار را برداشته و در آزمایشگاه با استفاده از مهندسی ژنتیک، برای مقابله با سلول های سرطانی دستکاری می کنند، سپس این سلول ها را از طریق تزریق وریدی به بدن باز می گردانند.

 

آزمایشات بالینی

درمان های جدید، مداخلات و آزمایشاتی که به جلوگیری، کشف، درمان یا مدیریت بهتر بیماری کمک می کند؛ در حال مطالعه است.

طب جایگزین

هیچ مکمل یا درمان جایگزینی سرطان پروستات را درمان نمی کند.

با این حال، مکمل ها و درمان های جایگزین به بهبود عوارض جانبی بیماری و درمان آن کمک می کنند.

معمولا افرادی که به سرطان مبتلا شده اند، دچار اضطراب می شوند.

اگر مضطرب باشید، احساس ناراحتی، عصبانیت یا نگرانی می کنید.

ممکن است به سختی بخوابید یا ناگهان متوجه شوید که مدام در حال فکر کردن به بیماری خود هستید.

کنترل فکر کردن به سرطان

چندین شیوه درمانی مکمل به شما کمک می کند تا اضطراب خود را کنترل کنید:

• هنر درمانی (آرت تراپی)
• رقص یا حرکت درمانی
• ورزش
• مدیتیشن
• موزیک درمانی
• تکنیک های ریلکس کردن
• روحیه

درباره احساسات و نگرانی های خود با پزشکتان صحبت کنید.

در بعضی موارد، درمان اضطراب و نگرانی نیاز به دارو دارد.

حمایت و مقاومت در برابر سرطان پروستات

افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان رایج است. با گذشت زمان هر فرد راهی را برای پذیرفتن بیماری، پیدا می کند.

تا زمانی که بفهمید چه درمانی برای شما مناسب است، میتوانید:

درباره سرطان پروستات اطلاعات کافی به دست آورید تا برای انتخاب روش درمان راحت باشید.

به اندازه کافی درباره سرطان و درمان آن یاد بگیرید تا بدانید از درمان و زندگی بعد از آن، باید چه انتظاری داشته باشید.

از پزشک، پرستار یا متخصصان بخواهید چند منبع قابل اعتماد را در این زمینه به شما معرفی کنند.

دوستان و خانواده خود را نزدیک خود نگه دارید.

دوستان و خانواده شما می توانند در حین یا بعد از درمان، شما را حمایت کنند.

همچنین می توانند در انجام کارهای کوچکی که شما در حین درمان انرژی کافی برای انجام آن را ندارید، به شما کمک کنند.

بودن یک دوست یا اعضای خانواده برای صحبت می تواند در کاهش اضطراب و نگرانی شما موثر باشد.

با افراد دیگری که از سرطان نجات یافته اند، ارتباط برقرار کنید.

دوستان و خانواده ممکن است درک زیادی از حس مواجهه با سرطان، نداشته باشند.

کسانی که از سرطان نجات پیدا کرده اند، می توانند یک شبکه حمایتی بی نظیر را در این زمینه برای شما فراهم کنند.

از کارشناسان درباره گروه های حمایتی یا سازمان های اجتماعی که میتوانند شما را با دیگر افراد نجات یافته ارتباط دهند، بپرسید.

سازمان هایی مانند انجمن سرطان آمریکا، امکانات ارتباط از طریق پیام دادن، ارتباط آنلاین و جلسات بحث را فراهم می کنند.

از خودتان مراقبت کنید.

در حین درمان سرطان با خوردن وعده های غذایی سرشار از میوه و سبزیجات از خود مراقبت کنید.

سعی کنید بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. شب ها به میزان کافی بخوابید تا استراحت کافی داشته باشید.

تماس جنسی خود را ادامه دهید.

اگر دچار اختلالات نعوظ شدید شده اید، ممکن است اولین واکنش شما پرهیز از تماس های جنسی باشد.

اما در نظر داشته باشد که، لمس کردن، چسبیدن، در آغوش گرفتن و نوازش کردن راه هایی هستند که به وسیله آن ها، تماس جنسی را با شریک خود، حفظ می کنید.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر نشانه یا علائم نگران کننده ای مشاهده کردید، به پزشک خود یا یک پزشک عمومی مراجعه کنید.

پزشک در بررسی اولیه اگر تنها متوجه اشکال در پروستات شود، شما را به یک اورولوژیست ارجاع خواهد داد و اگر سرطان پروستات را تشخیص داد، شما را به متخصص سرطان (انکولوژیست) یا متخصص پرتودرمانی برای درمان سرطان (رادیو انکولوژیست) ارجاع می دهد.

به دلیل کوتاه بودن جلسه ویزیت و سوالات زیادی که در این زمینه باید بپرسید، بهتر است برای آن آماده باشید.

در اینجا اطلاعاتی که به آمادگی شما کمک می کند را ارائه خواهیم کرد.

کارهایی که شما باید انجام دهید!

از تمامی محدودیت های قبل از ویزیت اطلاع داشته باشید. زمانی که برای ویزیت نوبت می گیرید، حتما درباره کارهایی که قبل از ویزیت باید انجام دهید سوال بپرسید؛ مانند محدودیت های غذایی.

هرگونه علائمی که تجربه کردید را بنویسید، حتی تمام علائمی که به نظر نامربوط هستند.

اطلاعات شخصی مهم مانند استرس ها یا تغییرات اخیر زندگی تان را بنویسید.

لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که استفاده می کنید، بنویسید.

در صورت امکان از یک دوست یا اعضای خانواده خود بخواهید با شما همراه شود.

گاهی ممکن است به خاطر آوردن تمام اطلاعاتی که پزشک در طول جلسه در اختیار شما قرار می دهد، کار سختی باشد.

کسی که شما را همراهی می کند، ممکن است اطلاعاتی را که شما متوجه نشده یا فراموش کرده اید را به یاد بیاورد.

سوالات خود را نیز، یادداشت کنید.

زمان شما با پزشک محدود است، بنابراین آماده کردن لیستی از سوالات به شما کمک می کند به نحو احسن از وقتتان استفاده کنید.

برخی از سوالات رایجی که برای سرطان پروستات باید از پزشک بپرسید، عبارتند از:

آیا من مبتلا سرطان پروستات هستم؟

سرطان پروستات من چقدر پیشرفته است؟

آیا سرطان پروستات من، غده را درگیر کرده است؟

نمره گلیسون من چند است؟

درجه آنتی ژن ویژه پروستات (PSA) من چند است؟

آیا من به آزمایشات بیشتری نیاز دارم؟

چه راه هایی برای درمان وجود دارند؟

کدام روش درمان برای من مناسب تر است؟

آیا من به درمان فوری نیاز دارم، یا باید منتظر رشد بیشتر سرطان باشم؟

عوارض جانبی هر درمان چیست؟

احتمال بهبودی سرطان پروستات من چقدر است؟

اگر شما دوست یا اعضا خانواده ای با این شرایط داشتید، چه توصیه ای به او می کردید؟

آیا من باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چه مقدار است، بیمه آن را تقبل می کند؟

آیا بروشور، نوشته یا وب سایتی را برای اطلاعات بیشتر توصیه می کنید؟

علاوه بر این سوالات ، هنگام معاینه حتما سوالات دیگری که به ذهنتان می رسد را بپرسید.

پزشک چه سوالاتی را از ما می پرسد؟

آگاهی برای سوالاتی که پزشک از شما می پرسد و آماده کردن جواب آن ها زمان بیشتری برای گفتن تمام جزئیاتی که میخواهید را در اختیارتان قرار می دهد.

این سوالات عبارتند از:

• از چه زمانی متوجه اولین علائم شدید؟
• آیا این علائم مداوم و همیشگی اند یا هر از گاهی پیش می آیند؟
• شدت علائم چگونه است؟
• آیا چیزی باعث بهبود علائم می شود؟
• آیا چیزی علائم را بدتر می کند؟

منبع: میوکلنیک